Elke dag konden we Pieter en Therese een sms sturen met onze brood bestelling voor de volgende dag.. zo hoefden we niet helemaal af te dalen naar Allemont om brood te halen, dit was best een uitkomst. Zo bestelden we meestal 14 croissants en een stuk of 4 stokbroden. Het plan was om rond 9 uur te ontbijten zodat we rond 10 uur op de fiets konden stappen. Het zou een 100+ route worden vandaag, dit na de zware rit van gisteren beloofde nog wat.
Niet iedereen zag dit zitten, Erwin & Patrick zouden dan ook niet meegaan maar ons treffen bovenop de Col d’Ornon. Zo zouden zij ook op dag 3 nog wat hoogtemeters maken, alle training is natuurlijk welkom met de donderdag in het achterhoofd. De rest zou eerst de Col de La Morte beklimmen, om daar te komen moesten we eerst een stuk terug rijden richting Grenoble naar Séchilienne. Helaas zijn echte fietspaden hier niet aanwezig en moet je gewoon langs de drukke grote weg (te vergelijken met de N229 naar Bunnik ) aan de zijkant rijden en word je dus ingehaald door auto’s en vrachtwagens die gewoon 80 km rijden, gelukkig houden ze hier wel goed rekening met fietsers. We wisten niet exact waar we van de drukke weg af moesten en dus reden we aan het einde iets te ver door, wat voor Glenn slecht uitkwam want toevallig kwamen we op dat laatste stukje een klimmetje op een brug tegen en lieten zijn beentjes hem even in de steek dankzij zijn zware rit van de dag daarvoor..
Vlak na de brug snel eraf om vervolgens terug te keren naar Séchilienne, vanaf daar stond de Col goed aangegeven en begonnen we aan de klim van 15 km. Aan de voet werden we gechickt door 2 dames (waarvan een met accu dus niet echt mee telt natuurlijk.. ), gelukkig konden we hen binnen de kilometer weer inhalen. Vanaf dat moment viel de groep uiteen, Bas & Dennis natuurlijk voorop.. daarachter reed ik samen met Erik en op gepaste afstand reden Mark & Glenn samen deze klim. Na gisteren afgesloten te hebben met de Glandon had ik ook best zware benen, maar moet eerlijk zeggen dat deze klim toch gemakkelijk verliep ondanks dat er best zware stukken in zaten. Tijdens deze klim konden we ook nog een keer live gaan op Facebook om zo wat te laten zien van ons klimwerk in de Alpen. Boven zaten Bas & Dennis op ons te wachten, vlak na ons komen Mark & Glenn aan gereden. Er werden wat foto’s gemaakt en wat gegeten. Helaas is er op de top van deze col niet zoveel te beleven en ook niet echt een mooi uitzicht en dus vertrokken we weer snel..
Er volgde een afdaling van 22 km.. niet iedereen kende het profiel van de klim en dus ook niet van deze afdaling, blijkbaar zat er halverwege nog een vies stukje klimmen in: ik zal niet alle woorden van iedereen hier citeren aangezien dit ook door kinderen gelezen kan worden. Vlak na deze klim tussendoor konden we gelukkig weer afdalen en werden we gestuit door een hoop schapen die op de weg liepen en begeleid werden door een aantal mensen waaronder de Quasimodo van de Franse Alpen. Hij was maar net iets korter dan Glenn en moest met 2 stokken lopen en zijn rug was bijna horizontaal! Nadat de schapen de berg op geloodst waren konden we weer verder. Eenmaal beneden hebben we bij een kruispunt de jasjes uitgedaan en gingen we linksaf richting de Col d’Ornon vanuit het plaatsje Pont-du-Prêtre.
Net buiten het dorpje zagen we al snel dat de wolken aan deze kant er vrij donker uitzagen.. en dit werd al vrij snel duidelijk: regen. Het begon al snel wat harder te regenen waardoor we de regenjasjes al snel weer konden aan doen. Tot aan dit moment hadden we trouwens de hele week al mazzel gehad met het weer en elke dag was het droog geweest tijdens het fietsen. Deze klim van 22 km is aanzienlijk minder zwaar dan de vorige, maar met een bak regen voelde ie eigenlijk nog zwaarder. We bleven aardig bij elkaar en reden zo langzaam als natte hondjes omhoog. Eenmaal boven bleek Erwin ook pas net weer boven gekomen te zijn, hij was de klim ook afgedaald en was ook via de andere kant omhoog terug gegaan. Patrick wilde dit ook doen maar was “per ongeluk” zijn bril vergeten en zag de donkere wolken aan de andere kant en had al lang door dat hij hier nat van zou worden en bestelde dan ook bovenop de Col d’Ornon nog maar eens een lekker bakje koffie en zat lekker droog binnen. Gelukkig konden wij hier ook weer een beetje opwarmen met een heerlijke kop warme chocolade melk, heerlijk. Na 20 minuten ongeveer begonnen we aan de afdaling en op de terug weg naar Vaujany. Bovenop werd er nog gesproken over dat er misschien mensen gehaald moesten worden met de auto onderaan de klim naar Vaujany, maar na de afdaling werd het al snel wat warmer en ging iedereen op eigen kracht omhoog richting “huis”. Er werd zelfs goed geklommen en onze training van de dagen ervoor begon zijn vruchten af te werpen, Patrick brak zijn eigen PR met maar liefst 8 minuten!!
Na een heerlijke douche gingen we ’s avonds uit eten bij de pizzeria/gril in Allemont met in de wetenschap dat we die dag erna een rustdag zouden hebben. De pizza’s en de spareribs smaakten heerlijk.. helaas voor een aantal werd het Champions League bierzuipen afgelast, er waren te weinig spelers om deel te nemen. Thuis werden er nog een aantal potten geklaverjast en werd er gewacht totdat Dieu & Sélena aan zouden komen. Deze fantastische vrouwen zijn speciaal voor ons naar France gekomen om ons die ene dag te helpen bovenop de berg, duizend maal dank jullie wel!! We lagen er dus later in dan de rest van de week, maar de dag erna was wat minder intensief en werd er niet gefietst maar gewerkt aan media, schoonmaken van de fietsen, verkennen van de liftrit vanaf Oz, inpakken van spullen voor de Alpe, pannenkoeken bakken, boodschappen doen voor de bbq, ophalen van de nieuwe shirts en de startbescheiden. Daarna gingen we allemaal vroeg slapen want de wekker zou rond 2 uur gaan op de dag van de Alpe D’HuZes.