De laatste dag van de fietsweek is aangebroken. Vanochtend bij het ontbijt werd nog even gewikt en gewogen door Erwin maar de weegschaal viel toch naar de rustdag en hij besloot om Patrick te vergezellen bij de opvang van het huis. Na het ontbijt dat door Glenn met lange tanden werd weg gegeten gaf Bas aan dat het vertrek om half 11 zou zijn naar Saint Marie de Campain voor de laatste etappe van onze fietsweek. Vandaag zou de Col du Tourmalet worden op gefietst. De top van de Tourmalet ligt op 2115 meter hoogte en heeft een prachtig uitzicht bij helder weer.
Je kon merken bij het ontbijt dat er enigszins weerstand was om te vertrekken. Het leek wel of iedereen geen zin had in deze laatste Col. Uiteindelijk zat iedereen behalve Erwin en Patrick om kwart voor 11 in de auto en vertrokken we naar de voet van de Col du Tourmalet.
Na een klein uurtje in de auto kwamen we aan en parkeerden we de auto. Glenn stapte uit en gaf aan misselijk te zijn. Dat kan te maken hebben met de autorit of de spanning. Nadat iedereen klaar was en we wilden vertrekken hing Glenn over zijn stuur en was druk aan het kokhalzen. Het leek wel alsof hij graag wilde spugen om zo beter aan de Col te beginnen.
Het lukte niet en we stapten uiteindelijk toch maar op de fiets. Bas en Dennis hadden de Col du Tourmalet al eerder gefietst. Gerard was met de auto al een keer naar boven gereden. Voor Glenn was de Col helemaal nieuw. Bas besloot hem wat bemoedigende woorden in te spreken. Na het plaatsje La Mongie zou het afvlakken en makkelijk naar boven rijden zijn. Het profiel op internet zegt wat anders. Glenn geloofde gelukkig Bas.. Of dat verstandig is??
Het eerste stuk reden we met zijn vieren. Toen het percentage wat omhoog begon te lopen haakte Glenn snel af en besloot op zijn eigen tempo naar boven te fietsen. Gerard haakte aan het begin aan en toen het iets harder ging besloot hij zijn eigen tempo te gaan rijden. Bas en Dennis reden samen verder naar boven. Net voor het dorpje La Mongie nam Bas wat afstand van Dennis en reed lekker zijn eigen tempo naar boven. Dennis volgde op korte afstand.
Eenmaal op top namen Bas en Dennis een welverdiend colaatje. Na een kleine 9 minuten kwam Gerard ook op de top. Via whattsapp zagen we de “Live Locatie” van Glenn. Die was ongeveer 2 kilometer onder de top. Bas, Gerard en Dennis besloten om snel een stukje naar beneden te lopen om Glenn aan te moedigen bij de laatste 200 meter. Wat blijkt, Glenn is in de laatste bocht ingehaald. Op zich is dat niet heel erg, maar hij is “gechicked”. Dat is wielerterm voor ingehaald worden door een meisje. We besloten Glenn nog wat aan te moedigen door te benadrukken dat hij was ingehaald. De dame die Glenn ingehaald was lachte vriendelijk naar ons toen ze ons passeerde. Ze bleek Nederlands te zijn en hoorde dat we Glenn duidelijk maakte dat hij was ingehaald door een dame.
Nadat Glenn ook over de streep was gekomen van de Col du Tourmalet hebben we de groepsfoto’s zoals altijd gemaakt. Glenn mocht nog even op de foto met de dame die hem ingehaald had net voor de top.
Jammer genoeg verdween daarna snel de zon achter de wolken en hebben we in het restaurant op de top nogmaals een colaatje genomen voordat we begonnen aan de afdaling terug naar de auto. Dennis en Gerard vertrokken iets eerder omdat Glenn en Bas al de hele week een wedstrijd doen wie het eerste beneden is. Al snel werden Gerard en Dennis ingehaald door twee zwaargewichten die naar beneden vielen. Bas en Glenn maakten er echt een wedstrijd van.
Teruggekomen bij de auto waren Glenn en Bas de afdaling op strava al aan het vergelijken. Wie had er het snelst gereden en wie had de hoogste topsnelheid gehaald. Gerard en Dennis vonden dat minder belangrijk maar leuk om deze topdalers bezig te zien.
De laatste avond is aangebroken. Na een lekkere maaltijd voorbereid door Erwin en Patrick werd de laatste avond ingeluid. In deze week is de fietsweek voor 2020 al een beetje de revue gepasseerd. Zoals het er nu uitziet word het volgend jaar Italië.
Tot volgend wielerjaar, Dennis.